رشته دندانپزشکی – معرفی رشته دندان پزشکی ویژه انتخاب رشته کنکور تجربی

رشته دندانپزشکی هم مثل پزشکی جزو رشته های دکتری عمومی زیرگروه ۱ تجربی هست و دوره تحصیلش ۶ ساله.  پذیرشش هم به صورت بومی ناحیه ای هست. بعد از اینکه درستون تموم شد هم باید برید طرح چون جزو ۱۱ رشته ای هست که طرح اجباری داره.

در این صفحه از سایت مشاوران ۱۰۰ هرچه که داوطلبان کنکور تجربی برای انتخاب رشته و آشنایی با دندانپزشکی لازم دارند رو ذکر کردیم. اما قبل از مطالعه مطالب این صفحه، توصیه می کنیم ویدیو زیر رو برای آشنایی کامل تر با رشته دندانپزشکی مشاهده کنید. برای مشاهده فیلم روی دکمه پخش ▶️ در وسط تصویر زیر کلیک کنید:

دانلود این ویدیو

 

ظرفیت پذیرش رشته دندانپزشکی دانشگاه های دولتی:

ظرفیت پذیرش سالانه دندانپزشکی دانشگاه های دولتی سالانه حدود ۱۵۰۰ نفر هست که بیشتر این ظرفیت دانشگاه های دوره روزانه هستند و مابقی پردیس خودگردان و مازاد هستند. پذیرش دانشگاه آزاد جدای از دانشگاه های دولتیه.

رشته دندانپزشکی دانشگاه آزاد، رتبه و شهریه:

چند تا از واحدهای دانشگاه آزاد هم دانشجوی رشته دندانپزشکی از طریق کنکور سراسری با آزمون پذیرش میکنن: دانشگاه آزاد تهران، تبریز، بروجرد، اصفهان (خوراسگان) و شیراز. گران ترین رشته تحصلیی دانشگاه آزاد و پردیس خودگردان از نظر شهریه رشته دندانپزشکی و بعد پزشکیه. قبولی دانشگاه ازاد هم برخلاف دولتی بر اساس سهمیه مناطق نیست بلکه بر اساس تراز کل شما و رتبه کشوری شماست و بومی گزینی هم مطرح نیست.

آخرین رتبه قبولی رشته دندانپزشکی دولتی روزانه و پردیس خودگردن:

رتبه های لازم برای قبولی رشته دندانپزشکی دانشگاه های دولتی با هم فرق داره و بستگی به چند عامل داره؛ مثلا دندانپزشکی روزانه باشه یا تعهد خدمت یا ظرفیت مازاد یا پردیس خودگردان، کدوم دانشگاه باشه، داوطلب منطقه ۱ یا ۲ یا ۳ باشه، رتبه زیرگروه ۱ شما چند باشه، بومی اون ناحیه مورد نظر باشید یا غیربومی و حتی برای دوره روزانه جنسیت شما هم تاثیر داره چون رشته دندانپزشکی جزو رشته هایی است که ظرفیت پذیرش روزانه اش بین آقایان و خانم ها یکسان تقسیم شده. همه اینها روی آخرین رتبه لازم برای قبولی رشته دندانپزشکی تاثیر داره. ولی آخرین رتبه های قبولی در دو سه سال اخیر تا زیر ۳۰۰۰ منطقه ۳ و زیر ۴۰۰۰ منطقه دو بوده که ظرفیت مازاد یا پردیس خودگردان جاهایی مثل بندرعباس و زاهدان دندانپزشکی قبول شدن. به همین ترتیب، دانشگاه های سطح بالاتر و دوره روزانه رتبه بهتری لازم داره.

 

دو آزمون مهم در طول ۶ سال تحصیل رشته دندانپزشکی:

در دندانپزشکی هم مثل پزشکی و داروسازی بعد از اینکه درس های عمومی و درس های علوم پایه دانشگاه رو گذراندید باید در آزمون جامع علوم پایه شرکت کنید و اگر چند بار در این آزمون رد بشن دیگه نمیتونین رشته دندانپزشکی رو ادامه بدین و فقط میتونین به یک رشته کاردانی یا کارشناسی تغییر رشته بدین.

قبل از شروع دوره کارورزی هم یک آزمون دارید به نام پره اینترنتی یا پیش کارورزی که اونجا هم باید حداقل ۵۰ درصد نمره رو کسب کنید تا بهتون اجازه بدن وارد دوره اینترنی یا کارورزی بشین. تا حداکثر ۳ بار میتونید در آزمون پره اینترنتی شرکت کنید. اینجا هم اگه رد بشید دیگه نمیتونین رشته دندانپزشکی رو ادامه بدین و اجازه دارید به یک رشته پایین تر کاردانی یا کارشناسی تغییر رشته بدین.

 

درس های رشته دندانپزشکی:

در دندانپزشکی، بعد از دو سال که مباحث عمومی پزشکی رو بخونی کم کم وارد درس های محدود به دهان و سر و گردن میشی. از سال سوم دانشجویی هم وارد کارهای کلینیکی میشی بعدش  کم کم تمرکز میره روی دهان و دندان بیمارها. درس های دندانپزشکی تا حدودی آسان تر از درس های پزشکی و داروسازی هستن. اما در دندانپزشکی کار عملی بیشتری از دانشجوی میکشن و تعدا واحدهای عملی بیشتری داره.

سطح دشواری درس های رشته دندانپزشکی:

دوران تحصیل دانشجویی دندان از نظر درس و مطالب تئوری سر کلاس نسبتا از پزشکی و از داروسازی کمی راحتتره. سریعتر هم مدرک میگیری (یک تا یک و نیم سال زودتر از پزشکی دکتر میشی). دندانپزشکی عمومی هم مثل داروسازی ۶ ساله است. البته تفاوت سختی و آسونی درس ها انقدر هم زیاد نیست و اگه کمی درس های تئوری راحت تر یا کم حجم تر باشن، در عوض دانشجوهای رشته دندانپزشکی فشار جسمی و فیزیکی بیشتری روشون هست.

کار عملی دندانپزشک مهمتر از سواد تئوری:

در پزشکی مخصوصا دوره عمومی درس خوندن دوره دانشجویی و تسلط کافی به مباحث کتاب ها در کنار کار بالینی مهم تر از دندانپزشکی است. اما در دندانپزشکی کار عملی و مهارت دست که بلد باشین روی دندان انجام بدین از درس خوندن مهم تره. یعنی اگر خیلی مطالب علمی بلد باشید و مطالعه زیادی داشته باشد ولی در کار عملی و دستی ضعیف باشید دندانپزشک خوبی نخواهید شد. دندانپزشکی مثل پزشکی نیست که با نسخه نوشتن هم شاید بتونید درآمد داشته باشید، باید کار عملی انجام بدین.

 

تماس با خون و مرگ بیمار در رشته دندانپزشکی: 

بر خلاف پزشکی، یک دندانپزشک با مرگ و زندگی زیاد در تماس نیست. خطر جانی کمتر بیمارهای یک دندانپزشک رو تهدید میکنه تا بیماران یک پزشک. تا حدودی کار دندانپزشکی تمیزتر از پزشکی هست از نظر خون و دمل و زخم و سوختگی و … که پزشکی زیاد باهاش سر و کار داره. البته بعضی بیماری های دهان و دندان و تخصص های مثل جراحی فک و صورت همیشه با آلودگی های محیط دهان و خون در ارتباط هستن هر چند در پزشکی هم تخصصی مثل رادیولوژی خیلی لوکس و تمیزه و از این نظر مشکلی نداره. خیلی از تخصص ها و فوق تخصص های دیگه پزشکی هم که جراحی نمیکنن باز هم از این نظر کارشون تمیزه.

شیفت شب و کشیک اجباری رشته دندانپزشکی:

نه دوران دانشجویی و نه در حین کار دندانپزشکی شیفت شب و کشیک اجباری نداره مگه اینکه خودت بخوای! اما پزشکی شیفت شب و کشیک اجباری داره هم دوران تحصیل عمومی، هم رزیدنتی و هم در حین طرح و معمولا بعضی تخصص ها بعد از طرح هم شیفت شب و کشیک اجباری دارن. در پزشکی دوره دانشجویی مثلا ممکنه شیفت شب بوده باشی از شب تا صبح کشیک بودی و صبح هم گاهی وقتا باید برگردی خوابگاه یا خونه بشینی درس بخونی. ولی دندان و داروسازی شیفت شب اجباری در مقطع عمومی ندارن. بعد از دوره دانشجویی هم اگه دندانپزشک مطب بزنه و فقط در مطب خودش کار کنه هر ساعت بخواد یا هر روز یا روزهایی از هفته میتونه مطبش رو باز کنه و الزام نداره حتما فلان روزها و ساعت ها کار کنه در مطبش کار کنه. البته کسانی که در کلینیک یا جاهایی مثل تامین اجتماعی و درمانگاه دولتی کار میکنن موظفن ساعات خاصی از روز سر کار باشن. اما کسی که مطب شخصی داره ساعات کارش دست خودشه. اما سال های اول که طرح هست یا درمانگاه دولتی باید ساعات اداری کار کنه. اما در پزشکی شیفت شب و آنکال بودن رو همیشه داری و پرستاری هم همینجوره ممکنه یهو نصف شب به یک پزشک شیفت زنگ بزنن بگن پاشو سریع بیا مریض اورژانسی داری مخصوصا در مورد پزشک عمومی که دیگه تقریبا کمتر پزشکی عمومی میره مطب میزنهچون  برای پزشک عمومی مطب زدن در اکثر شهرها الان زیاد نمیصرفه الان (البته نه همه شهرها) چون تا پزشک متخصص هست مردم اول میرن پیش متخصص و فوق تخصص و کمتر میرن مطب عمومی. اگر هم برن پیش عمومی که البته خیلیا هنوز میرن، اول میرن پیش پزشکان عمومی با سابقه و معروف و کمتر سراغ مطب شخصی یک پزشک عمومی تازه کار میرن. به عنوان نمونه عینی میگم دوست م پزشکی عمومیه میگه نمیخوام مطب بزنم چون مطب الان اینجا درامد نداره تا دکتر فلانی و فلانی هست (دوتا پزشک عمومی معروف هستن این دو نفر) کسی پیش من نمیاد باید فعلا همون بیمارستان یا روستاها کار کنم. بیمارستان هم شیفت شب و آنکال و کشیک اجباری رو همیشه داره. البته پزشکی عمومی الان به جز بیمارستان، در درمانگاه، شبکه بهداشت، تامین اجتماعی، پزشکی قانونی و … هم پزشک عمومی میتونه کار کنه.

 

پرستیژ کاری و تبدیل رشته دندانپزشکی به شاخه­ ای از پزشکی:

پرستیژ کاری داروساز در ایران معمولا کمتر از پزشک و دندانپزشک هست! متاسفانه بعضی ها داروسازی رو با داروفروشی یکی میدونن در حالیکه اینجور نیست. تا حدودی هم پرستیژ پزشک بعضا تو دید بعضی از مردم ایران بیشتر از دندانپزشک هست! هر چند هر دو دکتر هستن. ولی انگار تو دید بعضی ها پزشک دکترتر از دندانپزشکه! البته در بعضی کشورها پزشک و پرستار پرستیژ بالاتری دارن و اولویت مهاجرت دارن. تو این کشورها اصلا به دندانپزشک دکتر نمیگن، میگن دنتیست! سازمان جهانی پیش بینی کرده تا سال ۲۰۳۰ میلادی دندانپزشکی میشه یکی از تخصص های پزشکی و شاید دندانپزشک هم دیگه بشه پزشک متخصص.

 

دندانپزشکی، سخت ترین کار فیزیک بین چند رشته پرطرفدار تجربی :

دندانپزشک باید کار فیزیکی انجام بده و کمتر کار تشخیص و تجویز نسخه داره. پزشکی و داروسازی از این نظر ارجحیت دارن. اما اگه دندانپزشک بره تخصص بگیره مثلا رادیولوژی فک و صورت دیگه کارش فیزیکی و مکانیکی سخت نیست و کمتر از نظر جسمی اذیت میشه. تخصص رادیولوژی پزشکی هم همینطوره.

 

مشکلات جسمی و از کارافتادگی زودتر دندانپزشک:

کار دندانپزشکی امکان ابتلا به مشکلات اسکلتی مثل کمردرد و آرتروز گردن توش بیشتره مخصوصا اگه رعایت نکنی و نرمش و ورزش نکنی یا خیلی به خودت فشار بیاری ساعت های طولانی پشت سر هم کار کنی باید دیر یا زود منتظر این مشکلات جسمی باشی. خطر درد مفصلی و عضلانی از همون دوره دانشجویی دندانپزشک رو تهدید میکنه. سختی کار پزشکی حین تحصیل درس خوندن اولش بیشتره واقعا و درس ها حجمشون سنگینه و باید مطالعه داشته باشی اما دندانپزشکی حجم درسهاش کمتره و نسبتا راحتتره ولی در عوض سال های بالاتر فشار جسمی و کاری بیشتری در کلینیک به دانشجو میاد. تو دندانپزشکی وقت ترم ۵ شدی از اون به بعد باید بری کلینیک که اونجا از صبح مریض میاد تا عصر. صبح میری سر کار مثلا چهار ساعت مریض داری بعد یک ساعت استراحت داری دوباره دو سه ساعت عصر کلاس داری باید بری سر کلاس. این فشار بدنی فیزیکی میاره به دانشجوی دندانپزشکی. خیلی از دندانپزشک ها بعد از حدود ۱۰ سال تا ۲۰ سال گردن درد میگیرن! فشار بدنی داره. اما شاید یک پزشک یا داروساز بتونه راحت ۶۰ سال هم کار کنه اما دندانپزشک اینجوری نیست نمیتونی این همه سال با بازدهی خوب کار کنی بعد مدتی عضله و کمر و استخوان و مفصل و گردن و بعضی جاهات ممکنه درد بگیرن و بهشون فشار بیاد. بعد از حدود ۲۰ سال اکثر دندانپزشک­ها حجم کارشون رو میارن پایین. اما در کل حداقل تو دوره دانشجویی معمولا دندانپزشکی  زمان آزاد بیشتری نسبت به پزشکی داره.
این هم باید در نظر گرفته بشه که یک پزشک و هر پزشکی که قبلا بوده یا بعدا پزشک میشه شاید بتونه تا سال های آخر عمر دوران پیری خودش هم طبابت کنه و مثل کارمند دولت نیست که بگیم ۳۰ سال کار کرد بازنشست بشه و تعدادی از رقیب ها کم بشه و جا برا کار کردن بقیه بازتر بشه بلکه خیلی از پزشک ها تا دوران پیری هم کار میکنن یعنی خیلی روی بازنشست شدن رقبا و بازتر شدن جا و کم شدن رقبا تو پزشکی نمیشه حساب باز کرد و پزشکان متخصص و فوق تخصص معروف خیلی هاشون تا دوران پیری هم کار میکنن.

 

ایدز، هپاتیت و بیماری های واگیردار در دندانپزشکی:

هم پزشکی هم دندان و احتمالا ابتلا به بیماری های عفونی و واگیردار دارن و موقع کار باید احتیاط کرد. مثلا احتمال نیدل استیک شدن موقع کار هست باید حواست باشه. پرستاری و بعضی شغل های بیمارستانی دیگه هم همینطوره البته. ولی داروسازی اینجور نیست. اما پزشک بیشتر از دندانپزشک احتمال آلودگیش به این بیماری ها وجود داره هم در زمان تحصیل هم بعد از تحصیل در حین کار. تو دوره تحصیل مثلا اینترن (دانشجوی سال های آخر پزشکی) هستی و میگن این بیمار HIV یا هر بیماری واگیردار دیگه ای داره و الان فلان مشکل رو پیدا کرده فلان کار رو براش انجام بده اینجا حق نداری سرپیچی کنی و باید دستوری که دانشجو تخصص (رزیدنت) یا استادت میده در مورد اون با رعایت نکات ایمنی باید رعایت کنی. کلا باید مراقب تیغ و سرنگ بود. دوست خودم ۲ بار نیدل استیک شد تو همین دوره دانشجویی پزشکی! باید موقع ریکپ کردن سر سرنگ مراقب باشی که نره تو دستت. اینجور مواقع باید فوراً گزارش بدی میان نمونه خون پزشک و مریض رو هر دو میگیرن از نظر ایدز و هپاتیت … چک میکنن. باید مراقب بود کلا احتمال انتقال بیماری از مریض به پزشک یا دندانپزش وجود ولی اگه کسی رعایت کنه و مراقب باشه بعیده طوریش بشه. اما این رو هم در نظر داشته باش هر شغلی خطرات و مشکلات خودشو داره مثلا یک مهندس عمران پولدار شاید بره سر ساختمان آجر بیفته رو سرش ضربه مغزی بشه! خب باید کلاه ایمنی بزاره رعایت کنه. یک معلم ممکنه شاگرد پررویی بهش بخوره دعواشون بشه سر چیزی با مشت بکوبه تو دماغ معلم! خوب باید معلم با توجه به شخصیت هر دانش اموز بدونه چطور حرف بزنه باهاش چطور رفتار کنه که این مشکلات براش پیش نیاد! یه نفر شغلش رانندگیه ممکنه تصادف کنه آسیب ببینه خوب تا حد امکان باید رعایت کنه تو رانندگی. یه نفر شغل آزاد تجاری و بازاری داره ممکنه رکود بازار و اقتصاد باعث بشه ورشکست بشه خوب باید معقولانه ریسک کنه خوب بسنجه بازار رو ببینه وقتی داره رکود پیش میاد یا تغییر شغل بده یا یه کاری کنه بالاخره. پزشکی و دندان و پرستاری و… هم همینه خطر بیماری واگیردار، ایدز و … داره ولی باید مراقب باشه.

 

برخورد و اعتراص و شکایت بیماران دندانپزشکی:

همیشه همه بیمارهای یک دندان پزشک برخوردشون خوب نیست. پزشکی هم همینطوره. اوایل تیر ماه امسال یه شب تو بیمارستانی در اهواز یه پیرمرد فوت میکنه بعد همراه های مریض میان میبینن یه پزشک خانم (دانشجوی تخصص بیهوشی) بالا سر بیمارشون هست شروع میکنن به کتک زدن و درگیری با اون پزشک دختر! چشم چپ و صورت و کمر دختره کمی آسیب دیده بود. یارو ممکنه عصبانی باشه ناراحت باشه یا کلا آدم بد ذاتی باشه میاد میبینه یکددفعه باباش مرده یه پزشک هم بالاسرشه قاطی میکنه خون جلو چشماش رو میگیره نمیفهمه که الزاما که این پزشک مسئول مرگ باباش نبوده! ولی داروسازی اینجوری نیست و از این مشکلات به ندرت پیش میاد. در دندانپزشکی هم موارد مشابه وجود داره. گاهی دندنپزشی دندون بیمار رو خوب ترمیم و پر میکنه اما خودش بعدش رعایت نمیکنه مواد در میاد برمیگرده داد و بیداد کردن که خوب درستش نکردی پرش نکردی و میاد دعوا میکنه! مدتی هم نظام پزشکی اسپری و فلفل میداد به دکترها برای حفاظت از خودشون در صورتی که کسی حمله کرد بهشون توی مطب از خودشون دفاع کنن. یه دندانپزشک بود دزد حمله کرده بود به مطبش با چاقو خودش و منشیش رو تهدید کرده بود که هر چی پول تو دخل هست بریزید بیرون دکتر هم اسپری فلفل رو از تو کشور درآورده بود حواسش نبود جهت پاشیدن اسپری به کدوم سمته فشار داده بود اسپری پاشیده بود تو صورت خودش به جای صورت دزده! توی دندانپزشکی مثلا میبینی طرف دندانش گاهی عفونت کرده تا چند روز بعد جراحی دندون هفتم یا عقل ورم داره و درد داره میاد میگه دندونم رو خراب کردی و شاکی میشه! همه اینجور نیستن اما چنین بیمارانی هم وجود دارن، باید اینها رو در نظر داشت. هرچند این چیزا برا پزشکی هم هست و اعتراض بیمار به پزشک هم وجود داره. مثلا پزشک بوده بیمار تو بیمارستان زیردستش مرده مشکل از کم کاری پزشک هم نبوده واقعا نمیشده نجاتش بده تموم کرده اون وقت همراه های بیمار با پزشک درگیر لفظی و بعضا فیزیکی شدن یا تهدیدش کردن! این ها چیزهایی هست که آدم از الان بدونه خوبه ولی نه اینکه کسی عاشق پزشکی باشه صرفا واسه تهدید همراه های بیمار بیخیال پزشکی بشه! همه بیمارها که اینجوری نیستن خیلی ها هم قدرشنان و برای کار شما خیلی ارزش و احترام قائل هستن. اما به هر حال لازمه از الان بدونید که دندانپزشکی هم شغلی هست که اعتراض مریض توش کم نیست. گاهی هم واقعا مشکل از دندانپزشک نیست چون بعضی کارهای دندان معمولا همراه با درد یا ورم هست. مریض ها هم اخلاقهای مختلفی دارن یکی میره پیش بقیه میگه فلان دکتر دندانپزشک اونقد بی حسی بهم زد لثم سوراخ شد ولی دندونم سوراخ نشد! مثلا میخواد بگه بلد نیست امپول بی حسی بزنه اون وقت یکی دیگه میره میگه اونقد دندونم رو بی حسی زد که تا فردا صبح تمام فک و صورتم بی حس بود! یا میره میگه هر چی به دکتره گفتم دندونم قابل ترمیم هست نکشش گفت ترمیم نمیشه باید بکشم الکی کشیدش بلد نبود ترمیم کنه! اون وقت یکی دیگه میاد میگه هر چی به دکتره میگم دندونم رو بکش نمیکشه میگه حیفه قابل ترمیمه اقا چکار داری دندون خودمه! یا مثلا میگن از وقتی جرم گیری کردم دندونم لق شده نمیدونم دندونم تیز شده زبونمو میبره و … میگن دندونم درد نداشت الکی عصب کشی کرد نیاز نبود! خوب دکتر دندانپزشک درس اینو خونده میدونه باید عصب کشی بشه اما بیمار فک میکنه چون درد نداره نباید عصب کشی میکرد و الکی دکتر خواسته پول عصب کشی اضافی بگیره! حالا تو بیا براشون علمی توضیح بده خوب ممکنه باور نکنن اصلا یا متوجه نشن! یا میرن میگن دکتر فلانی واسه یک دندون الکی ۳ جلسه من رو آورد و برد تا هی ازم پول بگیره نمیدونه این دندون ممکنه عفونی باشه ممکنه واقعا چند جلسه لازم داشته باشه فکر میکنن برا پول گرفتن داری میبری و میاریشون!  یا مثلا میرن میگن آدم خیلی خشکی بود حتی جواب سلام مریض رو به زور میده! او وقت یکی دیگه میره میگه این دکتره خیلی لوسه زیادی با مریض هاش خنده و شوخی میکنه حواسش به کارش نیست زیاد! نمیدونه که دکتر اینقد تجربه داره که میتونه هم تمرکز کنه رو دندان بیمار هم حرف بزنه یا شوخی کنه! به هر حال ادم ها طرز فکر و انتظاراتشون و اخلاقشون فرق داره با هم هر کسی ممکنه چیزی بگه درباره کار یک دندانپزشک. باید اماده شنیدن اینجور حرفا پشت سرت باشی یا حتی بیان از اینجور اعتراض ها کنن مستقیم به خودت بگن. باید بتونی با انواع شخصیت ها کنار بیای به هر حال شغلی هست که با انواع آدم ها در همه سنین و انواع اخلاق ها سر و کار داره باید بتونی کنار بیای با این مساله. در کل علاوه بر دندانپزشک عمومی، بین متخصص های پزشکی هم متخصص زنان و زایمان، جراح عمومی و ارتوپدی بیشترین شکایت ازشون میشه. آمار شکایت از پزشکان عمومی هم بالاست چون تعدادشون زیاده البته.

 

بازارکار و آینده رشته دندانپزشکی:

در مورد بازارکار رشته دندانپزشکی هم مثل پزشکی و بقیه رشته ها شدیدا به سیاست های کلی دولت های بعدی و وزرای بهداشت بعدی بستگی داره. سیاست ها و برنامه های دولت در زمینه بهداشت و دهان روی آینده این شغل تاثیر زیادی اره. مثلا مسئولین بعدی وزارت بهداشت در دولت های آینده نیان اجازه بدن کسانی که رشته کاردانی تکنسین پروتزهای دندانی یا لیسانس ساخت پروتزهای دندانی خوندن یه دوره براشون بزارن کارهای دندانپزشک رو انجام بدن بشن رقیب اصلی دندانپزشکها بعنوان چیزی مثل کمک دندانپزشک!!! البته اینها فقط حدس و گمان بود، منظور این نیست که الزاما این طرح ها در اینده اجرا بشن.

اما جدای از این مسائل در طول حدود ۱۰ سال گذشته تعداد دانشکده های دندانپزشکی ایران از سالهای نه چندان دور که فقط  ۱۵ دانشکده در کل کشور بوده الان رسیده به نزدیک به بیش از ۳۰ دانشکده دندانپزشکی دولتی و حدود ۲۰ تا پردیس خودگردان و چند تا دانشگاه ازاد هم اضافه شده یعنی فقط در طول حدود یک دهه تقریبا تعداد دانشکده های دندانپزشکی کشورمون سه تا چهار برابر شده!

الان دانشگاه آزاد بروجرد، خوراسگان، آزاد تهران و تبریز و شیراز هم رشته دندانپزشکی دارن که البته رتبه های خوبی میخواد  و کسانی که این چند تا دانشگاه آزاد قبول میشن دندان میخونن خیلیشون دندانپزشک های خوبی هم میشن، اینکه دانشگاه آزاد هست دلیل نمیشه بچه هاش ضعیف باشن.

هر سال هم تعدادی از ایرانی هایی که رفتن کشورهای دیگه رشته دندانپزشکی خوندن و مدرک گرفتن برمیگردن به ایران اینم بهشون اضافه میشه. نمیدونم ایا واقعا میشه گفت کسی که ۶ سال دیگه دندانپزشکی رو تموم تازه میکنه تازه وضعیت شغلیش خوب خواهد بود یا نه؟ دو سال هم که طرح داره  میشه ۸ سال دیگه. هر چند اگه واقعا کار بلد باشه و خوب بلد باشه کار کنه و صرفا فقط مدرک نگرفته باشه و زرنگ باشه میتونه بازم هم در صورتی ک دکتر خوب و کاربلدی باشه مشتری زیادی داشته باشه. تو کار دندان مشتری مداری خیلی مهمه. ولی در یک کلام بگم خطر اشباع شدن رشته دندانپزشکی تا چند سال دیگه وجود داره!

اما همه اینها نشون میده که در اینده صرفا داشتن یک مدرک دندانپزشکی بدون مهارت نمیتونه تضمین کننده موفقیت باشه. در فضای رقابتی کسانی که مهارت های بیشتری داشته باشند و مشتری مدار باشند و خودشون رو با تبلیغات بهتر معرفی کنند معمولا موفق تر خواهند بود.

 

درآمد دانشجوی رشته دندانپزشکی:

کار کردن دندانپزشک در خارج از دانشگاه در طول دوره دانشجویی قانونی نیست. اما سال آخر یعنی در دوره اینترنی، مبلغی به دانشجویان دندانپزشکی پرداخت میشه.

 

درآمد فارغ التحصیلان دندانپزشکی عمومی:

درآمد فارغ التحصیلان دندانپزشکی عمومی بعد از پایان طرح، به عوامل مختلفی بستگی داره که در ادامه توضیح داده شده. یکی از مهم ترین عوامل این هست که دندانپزشک مطب شخصی یا کلینیک شخصی داشته باشه یا اینکه صرفا در کلینیک دیگران استخدام شده باشه. در حالت اول معمولا و نه الزاما، درآمد بیشتره.

یکی از مهم ترین عواملی که روی درآمد ماهانه دندانپزشکان تاثیر داره، تعداد شیفت های کاری در طول ماه هست. هر روز دو شیفت صبح و عصر داره و هر شیفت حدود ۵ ساعت طول میکشه.  دندانپزشکی که مهارت های بیشتری داشته باشه، سرعت عمل و البته دقت بیشتری داشته باشه و تعداد بیماران بیشتری در ماه داشته باشه معمولا درآمد بیشتری در هر شیفت و در طول ماه به دست میاره.

البته عوامل مختلف دیگری هم روی درآمد دندانپزشک تاثیر داره که در ادامه این مقاله بیشتر باهاشون آشنا میشیم.

 

 اختلاف درآمد دندانپزشک عمومی و متخصص:

اختلاف درآمد دندانپزشک عمومی و دندانپزشک متخصص (حداقل در بیشتر تخصص های دندان) اینقدر هم زیاد نیست ولی در پزشکی اختلاف درآمد پزشک عمومی با پزشک متخصص (مخصوصا تخصص هایی مثل زنان یا تخصص های جرحی دار) معمولا خیلی بیشتره. شاید همین یکی از دلایلی باشه که الان پزشکان عمومی زیادی دنبال ادامه تحصیل در مقطع تخصص و فوق تخصص هستن.

دندانپزشکانی که مطب دارن به شرط اینکه بیمار به تعداد کافی داشته باشن میتونن بیشتر از این هم درآمد داشته باشن. حداکثر درآمد یک پزشک عمومی تازه کار هم تقریبا همین اندازه است اما در پزشکی اگر شما تخصص خوبی قبول بشین معمولا درامدتون بالاتر و در اکثر موارد بالاتر از دندانپزشک متخصص خواهد بود.

 

دندانپزشک در شهرهای کوچک یا بزرگ:

میشه به جرات گفت در شهرهای بزرگ مثل کلان شهر ها سخت میشه یک دندان پزشک جدید بدون سابقه کار پیدا کنه و مخصوصا بخواد مطب بزنه و مشتری داشته باشه! ولی در شهرهای کوچک وضعیت بهتره.

 

دندانپزشک خانم:

بعضی از مردم ترجیح میدن برن پیش دندانپزشک مرد تا اینکه برن پیش زن! اما مردم پیش پزشک زن هم کمتر میرن این رو به عینه میشه دید فقط دندانپزشک زن نیست پزشک زن هم همینطوره! پس از این لحاظ برای دختر بین پزشکی و دندانپزشکی اختلاف زیادی نیست که یه دختر به خاطر جنسیتش از یکی از این دو رشته منصرف باشه. البته من خودم سراغ دارم دندانپزشک زن که سابقه کار زیادی هم نداره توی شهر کوچک چقد درامد داره و مطبش شلوغ و نوبت هاش تا چند هفته پر هستن. صرفا این مورد نباید باعث دلسردی بشه. یک دندانپزشک زن که کار بلد باشه واقعا خیلی میتونه موفق باشه اصول مشتری مداری و ی سری چیزا ک مخصوص دندان هستن فقط رو خوب رعایت کنه که میگم چی ها هستن جلوتر چیزهایی مثل روابط عمومی بالا، مشتری مداری، فکر اقتصادی، مواد اولیه خوب، تمیزی و اهمیت به بهداشت وسایل و …. ولی در کل کسی فک کنه تا ۶ سال اینده صرفا اینکه دندانپزشک شده باشه و مدرک دندان داشته باشه میتونه درامد خوب کسب کنه نه اینجور نخواهد بود کسی موفقه ک کاربلد باشه واقعا تو رشته دندانپزشکی چون تعداد فارغ التحصیل هاش داره زیاد میشه. الان امسال فقط از دانشگاه های دولتی روزانه و تعهد خدمت و پردیس بین الملل حدود ۱۵۰۰ نفر پذیرش رشته دندانپزشکی عمومی داریم. چند تا دانشگاه آزاد هم هستن که اونا هم پذیرش دندانپزشکی دارن به این تعداد اضافه میشه. تعداد زیادی هم هستن هر سال میرن خارج دندانپزشکی میخونن و برمیگردن ایران بعد از اتمام تحصیل. شاید با توجه به شیفت شب داشتن و کشیک اجباری پشکی، حداقل از این نظر دندانپزشکی برای خانم ها بهتر از پزشکی باشه. البته مهم ترین فاکتور علاقه است اما خانم هایی که به فکر خانه داری در آینده و رسیدن به کارهای همسر و فرزند و خونه در کنار شغلشون هستن تا حدودی میشه گفت رشته دندانپزشکی از این نظر نسبت به پزشکی براشون بهتره و راحتتر میتونن به وظایف مادری و همسریشون در خونه هم برسن.

 

شهر محل کار دندانپزشک:

یکی از عوامل مهم در موفقیت کاری دندان پزشک محل کار کردنش هست. تقریبا نصف دندانپزشک های ایران در تهران هستن. واسه مطب زدن توی هر شهری باید امتیازت برسه به اون حد نصاب. اگه بری جاهایی دندانپزشکی کنی که دندانپزشک کم هست معمولا درآمدت بیشتره. الان استان های کرمانشاه، لرستان، اردبیل، سمنان، سیستان و بلوچستان و کهکیلویه و بویر احمد کمبود دندانپزشک دارن. خب اینجاها جا برای کار و درامد بالا بیشتره. اما شهرهایی مثل تبریز و تهران و مشهد و کرمان و اصفهان و همدان تا دلت بخواد دندانپزشک ریخته و کسی بخواد اینجور جاها اول کار شروع کنه مطب بزنه ممکنه اونقد مشتری نداشته باشه و صبر و تحمل میخواد! این شهرها از نظر  تعداد دندانپزشک دارن به حد اشباع میرسن. امسال هم دانشگاه علوم پزشکی همدان واسه کنکور ۹۶ ظرفیت پذیرش رشته دندانپزشکی روزاه اش رو تقریبا نصف کرد. بعد از این چند شهر، اهواز و ساری و رشت و شیراز و قم هم تعداد دندانپزشک­هاشون نسبتا زیاد شده (البته به اندازه چند شهر قبلی نیستن) اما خب از نظر اشباع کمی اوضاعشون بهتره. ولی بازم میگم جاهایی مثل کرمانشاه، لرستان، اردبیل، سمنان، سیستان و بلوچستان و کهکیلویه و بویر احمد اینها خیلی از مناطقشون کمبود دندانپزشک دارن و دندانپزشک مخصوصا اگه کاربلد باشه خیلی میتونه موفق اینجور شهرستان ها خیلی بازار کار خوبی داشته باشه. این اشباع شدن یا نشدن رو با توجه تعداد نسبت تعداد دندانپزشک عمومی به جمعیت اون منطقه دارم میگم مثلا شهرهای غربی لرستان شاید بشه گفت به ازاری هر ۹۰۰۰ نفر یک دندانپزشک وجود داره اما یک شهر کلان شهر بزرگ شاید به ازای هر ۱۰۰۰ نفر یک دندانپزشک وجود داره. الان در کل کشور میانگین به ازای حدود هر ۲۵۰۰ نفر یک دندانپزشک وجود داره. البته این مال دندانپزشک عمومی بود در مناطق مختلف، خود استان خوزستان از نظر تعداد دندانپزشک متخصص نسبت به جمعیتش کمبود داره هنوز. این که میشنوی میگن این تعداد دندانپزشک بیکار داریم کسانی هستن که معمولا حاضر نیستن برن توی مناطق محروم تر و استان هایی که نیاز شدید به دندانپزشک دارن کار کنن طرف بچه تهرانه از بدو تولد تهران بزرگ شده دانشجوی رشته دندانپزشکی دولتی یا ازاد تهران بوده و الان هم میخواد حتما تهران کار کنه! خوب شاید نشه، تهران پر از دندانپزشکه اصفهان پر از دندانپزشک عمومیه! طرف میخواد تا طرحش رو تموم کرد حتما توی لوکس ترین منطقه اهواز مثلا کیانپارس مطب بزنه خوب فوری شاید نشه باید امتیاز جمع کنی امتیازت به حد نصاب اهواز برسه بعد تازه امتیازت رسید باید ببینی مطب به صرفه هست و با این همه دندانپزشکی که اون اطراف هست آیا مشتری داری اون موقع یا نه. باید شرایط اون زمان رو بسنجی و سبک و سنگین کنی.

محل کار دندانپزشک مطب، کلینیک، درمانگاه:

درآمد کلی دندانپزشک بستگی به محل کارش توی اون شهر هم داره . مثلا دندانپزشکی که توی بخش دولتی کار میکنه طبق قانون مدیریت خدمات کشوری حقوق میگیره. کسی هم که توی کلینیک های خصوصی کار میکنه معمولا درآمد بالاتری داره. توی کلینیک ها  اینجوریه که دندانپزشک یه حقوق ثابت درماه داره و علاوه بر اون حقوق به ازای هر بیماری که روی دندونش کار میکنه درصدی هم به عنوان حق العمل میگیره (مثلا ۶۰ به ۴۰ درصد یا ۷۰ به ۳۰ درصد طبق قرارداد). بعضی جاها اینجوریه. بستگی به توافق شما با مدیر کلینیک داره. اما دندانپزشکی که خودش مطب شخصی جداگانه داره بسته به مهارت و تخصصش، میزان فعالیتش و … درآمدش متفاوته. اما معمولا درآمد مطب بیشتر از کار توی بیمارستان و کلینیک های خصوصی هست. البته هزینه راه اندازی مطب هم بالاست خرید تجهیزات و اجاره مکان و … که میشه وام گرفت البته اگه طرف مطمئن هست کارش میگیره و مشتری داره و میتونه درآمد داشته باشه و قسط وام ها رو پس بده ارزش داره وام بگیره و مطب بزنه و یونیت بخره، وگرنه ممکنه مشتری نداشته باشه حتی نتونه قسط های وامش رو پس بده! شایدم طرف خودش پولداره از پول خودش تجهیزات میخره. هزینه مواد مصرفی دندانپزشکی هم باید پرداخت کنه. هر چی مواد دندانپزشکی گرونتر باشه دستمزد بیشتری هم معمولا میگیرن. حقوق منشی و دستیار دندانپزشک و رهن و اجاره مطب و … هم هست که اونم نسبت به درامدش معمولا چندان چشم گیر نیست. در کل باید اون زمان بسنجید ببینید درامد و تعداد مشتری هاتون نسبت به کل هزینه های اولیه و هزینه های جاری بیشتره یا نه.

اگه دندانپزشک توی مطب یک فرد دیگه کار کنه حدود ۵۰ درصد هزینه پرداختی هر بیمار بهش میرسه و بیشتر بستگی به این داره که اونجا چن تا مریض داشته باشه. اگه مریض بیشتری داشته باشه درآمدش هم بیشتره.

اگه دندانپزشک خودش یونیت و مطب جداگانه یعنی مال خودش داشته باشه بستگی به توانایی و مهارت و ساعات کاریش و مکانی که توش کار میکنه درآمدش متفاوته. شهر به شهر فرق میکنه و عوامل دیگه هم روی این درامد تاثیرگذار هست. بعضی دندانپزشک ها بعضی کارهای خاص رو انجام نمیدن. بعضی انجام میدن و مشتری بیشتری دارن و درامد بیشتر اگه خوب کار کنن. کسانی که کلینیک دارن و چند دندانپزشک براشون کار میکنن میتونن از این هم بیشتر درامد داشته باشن. اما در نظر داشته باشید که درامد دندانپزشکی در بخش خصوصی چه مطب و چه کلینیک خیلی به وضعیت اقتصادی مردم و جامعه بستگی داره و ممکنه یه سال کم و یه سال زیاد بشه.

 

تاثیر مهم مهارت و سرعت عمل دندانپزشک بر درآمدش:

باز هم میگم درآمد دندانپزشک ها خیلی با هم فرق میکنه و عوامل مختلف روش تاثیر داره که به خود آدم بستگی داره باهاشون کنار بیاد یا نه. مهارت دندانپزشک خیلی مهمه. ببین مثلا یه دندانپزشک هست دندان سه کاناله رو بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه کامل کارشو انجام میده یعنی هر چهار مرحله پالیوتومی و پالیکتومی و تکمیل عصب کشی و ترمیم رو خیلی سریع انجام میده چون مهارت داره خوب یاد گرفته و دستش افتاده رو این کار دیگه بلده و سریع انجام میده اما یک دندانپزشک دیگه ممکنه کار عصب کشی یک دندان مولر رو  یک ساعت و نیم طول بده چون اونقدر که باید مهارت نداره و سریع نیست! خب دندانپزشک اولی که اینقد سریع با مهارت کار رو انجام میده شاید یک روز تنها در کلینیک ۳۰ تا ۴۰ بیمار رو ببینه! مشتری میرن ازش تعریف میکنن میگن کارش خوبه و سریعه بازم براش مشتری جدید میاد. بقیه روزها هم توی مطب شخصی خودش تعداد زیادی بیمار رو با هزینه بالاتر ببینه قطعا درآمد بالایی میتونه داشته باشه. ولی دومی که اینقد مهارت و سرعت عمل نداره نمیتونه تعداد زیادی مریض رو ویزیت کنه و درامد کمتری داره. پس مهارت داشتن تو کار دندان خیلی خیلی خیلی مهمه مخصوصا در سالهای اینده که تعداد دندانپزشک ها بیشتر میشه و وضعیت رقابتی تر میشه. بنابرین اگه میخوای بری دندان باید جوری دروس تئوری و مخصوصا مهم تر از اون عملی ها رو کار کنی و یاد بگیری که دندانپزشک ماهری از آب در بیای چون مثلا تا ۱۰ سال دیگه اگه فقط مدرک دندانپزشکی گرفته باشی اما مهارت و سرعت عمل کافی نداشته باشی از رقبای دندانپزشکت عقب میمونی چون فضا رقابتی تر شده اون موقع دندانپزشک بیشتر شده و معروف شدن و اگه وارد باشی برات مشتری جذب میشه نه صرفا مدرک دکتری دندانپزشکی داشته باشی. درحالیکه الان تو خیلی از مناطق محروم که تعداد دندانپزشک ها کم هست مردم میرن حتی پیش دندانپزشکی که شاید چندان کارش خوب نباشه تا چند هفته توی نوبت هستن یعنی تو این مناطق صرفا کسی دندانپزشک باشه کارش میگیره براش ولی تا ۱۰ سال دیگه دندانپزشک یقینا بیشتر میشه و فضا رقابتی تر میشه. پس کسی اون موقع موفق تر و   مشتری دار تر هست که کاربلدتر باشه و مهارت بیشتری داشته باشه.

– گاهی هم خود دندانپزشک نمیخواد اصلا خودشو اذیت کنه یا نمیخواد بهش فشار جسمی بیاد زیاد کار نمیکنه! مثلا مطب نداره فقط توی یک کلینیک کار میکنه روزی چند ساعت و تفریحی کار میکنه و زیاد انگیزه ای برا پول دراوردن بیشتر نداره! یه دندانپزشک بود خیلی آدم باحالی بود کلا تو قید پول جمع کردن نبود زیاد مریض میرفت پیشش گاهی میگفت هر چقدر دوس داشتی پول بده. چند روز کار میکرد جمع میکرد میرفت برا خودش تفریح  و صفا. یادش بخیر رفت از اینجا. یه دندانپزشک دیگه میبینی شدید خودشو درگیر کار میکنه چند سال سختی میده به خودش کار کار کار حتی تا نزدیکای اخر شب تو مطب مشتری داره کار میکنه که پول زیادی جمع کنه و بعدش از دندانپزشکی بیاد بیرو بزنه تو کار ساخت و ساز، بساز بفروش، از ایران بره یا هر کاری ک برنامه داره با پولش انجام بده. کلا پولدار شدن دندانپزشک ها صرفا به خاطر کار دندانشون نیست بعضی ها فکر اقتصادی خوبی دارن پولشون رو جاهایی سرمایه گذاری میکنن که درامدزایی خوبی داشته باشه. اینا دیگه بستگی به خودت داره.

 

سایر عوامل موثر بر درآمد دندانپزشک:

علاوه بر اینها چیزای دیگه هم رو کسب درآمد و مشتری داشتن تاثیر داره برای دندانپزشک: راه اومدن با بیمه ها، خوش برخورد بودن، مطب شیک و تمیز، استفاده کردن از ابزار و مواد درجه ۱، خسیس بازی در نیاوردن، و علم این کار رو داشتن. تبلیغات هم موثره خیلی موثره. یه مورد مهم دیگه هم منشی خوب هست. منشی خیلی مهمه. منشی میتونه مشتری جذب کنه یا مشتری ها رو فراری بده. رعایت بهداشت وسایل مهمه استریل کردن چون امکان انتقال ایدز و هپاتیت و … از بیمار قبلی به بیمار جدید که ابزارها میره توی دهنش هست کافیه مشتری ها برن بگن فلان دندانپزشک بهداشت رعایت نمیکنن اون وقت خیلیا ریسک نمیکنن بیاد پیش اون دندانپزشک یه وقت ایدز و هپاتیت نگیرن اینجوری مشتری هاش کم میشه! در ضمن جدا از مشتری خود آدم هم باید وجدان کاریش رو داشته باشه مدیونیت داره بهداشت کار رو رعایت نکنه. یه سری کارهای معنوی چه اشکال داره چند وقت یک بار با موسسه خیریه ای قرارداد ببندی بچه های یتیم رو یک روز رایگان یا نصف قیمت دندون هاشون ویزیت کنی اینجورکارها هم برکت میده به زندگی و و رزق و روزی رو زیاد میکنه. حالا اگه کسی به اینجور کارها هم اعتقاد نداره حداقلش بین اون چند نفر شاید چهار تا مشتری پولی هم براش جور شد از اطرافیان همون بچه ها J و یه تبلیغی هم شد براش اصلا!!! (هر چند به نظرم نیت آدم پاک باشه و برای رضای خدا این کار رو بکنه، خدا هم بی جواب نمیزاره بمونه). یا یه چیز دیگه باید بزاری بیمار بی حس بشه بعد کارت رو شروع کنی. تو مصرف داروی بی­حسی هم نباید خسیس بازی درآورد تا مریض درد نکشه. من رفتم پیش فلان دندانپزشک یک بار تا امپول بی حسی رو زد سریع کارش رو شروع کرد یعنی چنان میزد تو ریشه دندونم که پوکیدم از شدت درد فقط به روی خودم نیاوردم! باید صبر کنی چند دقیقه بی حس بشه اما ایشون چون میخواست سریع بره یا مثلا مشتری بعدی بیاد نزاشت بی حس بشه فورا شروع کرد! خوب من اینو به یکی دیگه گفتم اونم تایید کرد با خودشم این کار رو کرده و دیگه تصمیم گرفتیم پیش این دندانپزشک نریم! خوب این عامل باعث پریدن مشتری میشه. ارتباط برقرار کردن با بیمار مهمه خیلی دکترها هستن حتی شاید کارشون اونقدرها هم خوب نیست اما خوش برخورد هستن حداقل بیمارهایی که اخلاق دکتر براشون مهمه خیلی جذب این دکترها میشن. دکتری که به حرف آدم گوش میده آدم بیشتر دوس داره بره پیشش تا دکتری که فقط میخواد زودتر از اتاقش بری بیرون و مریض بعدی بیاد تو!!!

– کسی میتونه موفق باشه که اولا کاربلد باشه خوب یاد بگیره کارهای دندانپزشکی رو و ثانیا حاضر باشه اوایل کار حداقل توی مناطقی که نیاز بیشتری ب دندانپزشک هست کار کنه و نخواد از اولین روز تو کلان شهر مطب بزنه حتما! باید اوایل با شرایط سخت تر و درامد کمتر راضی بشه کار کنه تا کم کم پیشرفت کنه.

 

تعداد دندان های پوسیده مردم ایران در سنین مختلف:

حقیقت اینه که وضعیت بهداشت دهان ودندان توی ایران داره بدتر میشه! یعنی روز به روز تعداد دندون های پوسیده مردم ایران بیشتر میشه و نیاز به دندانپزشک هم بیشتر میشه و قطعا تا چند سال آینده میشه پیش بینی کرد این وضعیت بد دهان و دندان در ایران ادامه پیدا میکنه. الان متاسفانه خیلی از جوان های ما سیگاری و قلیونی شدن، مصرف نوشیدنی های گاز دار و نوشابه ها، بالا رفتن میانگین سنی کشور و خیلی چیزای دیگه عامل افزایش پوسیدگی دندان بین مردم ما شدن. حدود ۸۰ درصد ایرانی های بالای ۶۰ سال دندان مصنوعی دارن و تقریبا همه دندون هاشون رو از دست دادن!!! حساب کن یعنی چند بار در عمرشون رفتن پیش دندانپزشک؟ متوسط آماری که اعلام کردن این هست که  هر ایرانی تا سن ۱۵ سالگی ۳ تا دندان خراب، تا ۳۵ سالگی ۹ دندون خراب و تا ۴۵ سالگی ۱۲ دندون خراب داره! شاید خیلی از ماها تا آخر عمرمون حتی یک بار هم به متخصص قلب، متخصص مغز و اعصاب، متخصص اطفال و … مراجعه نکنیم ولی اگه به سن ۴۵ سالگی برسیم میانگین ۱۲ تا دندون خراب داریم یعنی حساب کن تا اون سن چند بار باید بریم پیش دندانپزشک؟!؟ هرچند این صرفا ملاک برتری دندان نیست و در کل درآمد بازار کار و درآمد اکثر متخصص های پزشکی بیشتر از دندان هست  و تعرفه هاشون در بخش خصوصی بالاست. به هر حال پزشک متخصص هم مشتری های خودشو داره. یک جراح متخصص یا فوق تخصص یک عمل جراحی مغز انجام میده چند ساعت کلی پول گیرش میاد شاید درامد یک ماه یک دندانپزشک رو در یک روز بدست بیاره! علاوه بر این درسته بیماری های دهان و پوسیدگی دندان داره زیاد میشه ولی باید در نظر داشت که نرخ رشد جمعیت کشور و زاد و ولد نسبت به قبلا کم شده (هر یک نفر کمتر به دنیا بیاد ۳۲ تا دندان کمتر وارد این دنیا میشه! و تعداد فارغ الحصیل­ های رشته دندانپزشکی هم نرخ رشد بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده. این عوامل منفی موثر بر بازار کار دندانپزشکی رو هم باید در نظر داشت.

 

وابستگی درآمد دندانپزشک به وضعیت مالی مردم منطقه:

اگه کسی ناراحتی قلبی داشته باشه بعیده به متخصص قلب مراجعه نکنه (با حداقلش پزشک عمومی)، اگه کسی یک دفعه چشماش تار بشه هیچی نبینه میره چشم پزشک و به همین ترتیب واسه سایر تخصص های پزشکی. ولی مورد هست زیاد هم هست که دندانشون درد میگیره نمیرن دکتر تا یه وقت نگه نیاز به عصب کشی و پر کردن و پول ازشون بگیره! میزارن خوب دندانش خراب بشه با دردش که گاهی درد داره گاهی نداره سر میکنن تا اینقد خراب بشه که دیگه تنها راهش کشیدن کامل دندانه بشه و پول کمتری بدن! من سراغ دارم کسی که ۱۰ ماه تمام دندانش که هم سیاه شده هم در حین نخ دندان کشیدن تکه ای ازش شکسته و پریده رو نبرده پیش دندانپزشک چون پولشو نداشت! یعنی شاید هم پول داشت ولی میخواست صرف کارهای دیگه کنه نمیخواست پول بده دندانپزشک! یا یکی بود کار عصب کشی و پر کردن دندانش دو جلسه باید میبود جلسه اول رو انجام داده بود جلسه بعد رفته بود تا چند ماه بعد زنگ زده بود گفته بود میتونم الان واسه جلسه دوم بیام؟؟؟! اینجوریه واقعا درآمد دندانپزشک چون اکثرا وارد بخش خصوصی میشن و تعرفه های دندانپزشکی بالات تا حدودی بیشتر از پزشک به وضعیت اقتصادی و مالی مردم اون منطقه بستگی داره. باورت میشه یکی بود تو یه روستا از شهرستان های محروم کشور من از نزدیکانش شنیدم سنجاق داغ میکرد فرو میکرد تو دندانش که دردش از بین بره ولی حاضر نمیشد بره پیش دندانپزشک!!! حالا این آقا یکدفعه دل درد شدید و ادامه دار بگیره جز رفتن پیش پزشک راهی نداره. یا مثلا طرف وقتی وضع مالیش خوبه یه مقطع میره نگین میزاره واسه دندونش، ارتودنسی و کارای زیبایی میکنه، جرم گیری و بلیچینگ و … چیزهایی که شاید از نظر خودش ضرورتی ندارن و بدون اونها هم میشه به حیات مبارک ادامه بده! ولی وقتی وضع مالیش خراب میشه نه نگین میزاره، نه ارتودنسی، نه جرم گیری دندان، با همون دندون های زرد میسازه! یه چیزی هست مثل عمل زیبایی دماغ طرف وقتی پول نداره با همون دماغ فعلیش مجبور بسازه! یکی برام تعریف کرد گفت یه دندانپزشک بود مشتریش بودم همیشه میرفتم پیشش برا دندونام و هر وقت میرفتم واسه چند هفته بعد نوبت میداد بهم چون نوبت هاش پر بود همیشه. گفت تازگی ها رفتم پیشش مثلا واسه فرداش گفت بیا و زود بهم نوبت داد! به منشیش گفتم چطور شده اینقد زود نوبت دادید؟ گفت که آقا مردم پول ندارن نمیان دندون هاشون رو درست کنن مشتری کم شده دیگه زود نوبتت میشه! اینجوریه که دندانپزشکی در بخش خصوصی به وضعیت مالی مردم و رکود و رونق اقتصادی کشور هم تا حد زیادی بستگی داره.

 

ضرورت تخصص رشته دندانپزشکی بعد از عمومی:

بعضی از دندانپزشک های عمومی خودشون رو همه فن حریف میدونن و در بعضی کارهای کاملا تخصصی مثل ایمپلنت و ارتودنسی و … هم وارد میشن مثلا  تخصص ارتودنسی یا ایمپلنت نداره و دندانپزشک عمومیه ولی دوره بورد ۶ ماهه این ها رو میگذرونه و بدون اینکه تخصص گرفته باشه انواع کارهای تخصصی دندان رو انجام میده! خیلی وقت ها مشتری هم راضی هست اما گاهی ممکنه خراب کنه چون تخصص این زمینه رو نداره. واسه همینه بیشترین شکایت بین مشاغل درمانی شکایت از دندانپزشک ها هست هرچند بیشتر این شکایت ها به جایی نمیرسه و اخر سر هیچ اتفاقی برای دندانپزشک نمیفته! البته اگه کسی اشتباهی کنه یه چیزی هست به نام بیمه پزشکی که خسارتش رو در بعضی موارد میدن و پزشک یا دندانپزشک متضرر نمیشه زیاد. منظورم اینه خیلی از دندانپزشک های عمومی تخصص هم نمیگیرن ولی کار تخصص رو انجام میدن حالا یا خوب یا بد به هر حال انجام میدن! اما یک پزشک عمومی واسه انجام خیلی از کارهای تخصصی باید بره مدرک تخصص بگیره حتما و حداقل ۳ سال تا ۶ سال دوره تخصص بگذرونه مثلا پزشک عمومی نمیتونه جراحی قلب انجام بده، نمیتونه جراحی مغز انجام بده، نمیتونه جراحی بینی انجام بده (عمل دماغ) یا خیلی کارهای دیگه که مختص پزشک متخصص هستن نه پزشک عمومی. یعنی شاید بشه گفت فعلا در رشته دندانپزشکی به اندازه پزشکی گرفتن مدرک تخصص الزامی نیست!!! حداقل واسه بعضی تخصص های دندان. دلیل دیگش این هست که اختلاف درامد دندانپزشک عمومی و بعضی متخصص های رشته دندانپزشکی شاید به اندازه اختلاف درامد پزشک عمومی و متخصص اونقدها چشمگیر نباشه (بازم میگم در ۱۰۰ درصد موارد اینجور نیست همیشه). اما ممکنه این روند همینجور ادامه پیدا نکنه و با اگاه تر شدن اطلاعات اکثر مردم و زیاد شدن متخصص ها، ادامه تخصیل در مقطع تخصص رشته دندانپزشکی هم به اندازه پزشکی در چند سال آینده ضروری بشه.

 

روحیات و توانایی های فکری و جسمی لازم برای رشته دندانپزشکی:

رشته دندانپزشکی در کنار علم و سواد، کمی نیاز به جسارت و قدرت تصمیم گیری آنی هم داره. به هر حال کار عملی هست و صرفا نسخه نویسی نیست. پزشکی نزدیک ۲۷ رشته واسه تخصص داره (دوره رزیدنتی) که این تخصص ها هم بعضیشون چند تا فوق تخصص بعد از اتمام تخصص دارن. اما تعداد تخصص های دندانپزشکی کمتره.

– واسه بعضی تخصص های دندان مثل تخصص ترمیمی و پروتز و ارتودنسی ذوق و سلیقه هنری هم لازمه.

– واسه کارهایی مثل کشیدن دندون و جراحی کمی روحیه اگرسیو و تهاجی داشتن لازمه!

–  واسه تخصص اندو (درمان ریشه) بیشتر از هر چیزی صبر و حوصله لازمه.

 

طرح رشه دندانپزشکی: 

در رشته دندانپزشکی هم مثل پزشکی باید طرح بگذرونی. واسه تخصص میشه اگه شهریه دوره تحصیل رو بدی نیازی به گذراندن طرح نداری الان دانشگاه آزاد دوره تخصصش اینجوریه. خیلی ها دوس دارن طرح نرن و معاف بشن چون حقوق دوره طرح کمتره و معمولا مجبورن تو مناطق محروم کشور کار کنن. در طول دوره طرح عمومی که حدود ۲ ساله، حق مطب زدن نداری اما میشه شیفت عصر بری پیش یه دندانپزشک یا کلینیک خصوصی کار کنی.

 

مجوز مطب دندانپزشکی:

بعد از طرح هم اگه امتیازت به حد نصاب امتیاز مطب در اون شهر رسیده باشه (مثلا کلانشهرها امتیاز ۳۶۰ میخوادف بعضی شهرستان ها ۱۲۰ میخواد و …) میتونی مطب بزنی که هم باید یک مکان اجاره یا رهن و اجاره کنی و هم یونیت بخری که البته وام میدن برای خرید یونیت و دستگاه های دندانپزشکی اما باید ببیی میتونی قسط های وام رو پس بدی و ایا اصلا به خودت اجازه وام گرفتن رو میدی یا نه. قیمت یونیت و سایر تجهیزات خیلی میتونه متغیر باشه. میشه اول کار دست دوم خرید که ارزون تره و بعدا که کمی پول جمع شد گرونتر و بهترش رو بخری. بعضی ها هم تو مطبشون بیشتر از یک یونیت دارن. اینها جدای از هزینه اجاره یا رهن مطب هستن. بعضی ها وام میگیرن مطب میزنن بعضی ها هم مدتی توی کلینیک و درمانگاه ها کار میکنن خودشون پول جمع میکنن و مطب میزنن. بعضی هم که سرمایه شخصی دارن و زودتر میتونن مطب بزنن. اگه وام بگیری باید اول مطمئن باشی به اندازه کافی مشتری داری که درامدت در حدی باشه حداقلش بتونی قسط های وام رو پس بدی! ضمنا بازم میگم مطب زدن تو هر شهری یه امتیازی میخواد کسی که مناطق محروم تر کار کرده باشه امتیازش بالاتر میره و میتونه تو شهرهای بزرگتر بعد از مدتی مطب بزنه. اما آدم هست رشته دندانپزشکی شیراز خونده طرح هم تموم کرده حالا حاضر نیست بره شهرستان کار کنه و میخواد حتما شیراز کار کنه که تو شیراز برا یک صفر کیلومتر دندانپزشکی ممکنه سخت کار پیدا بشه یا مطب بخواد بزنه چون کلا شهرهای بزرگ واسه دندانپزشکی خیلی به حالت اشباع دارن نزدیک میشن. شهرستان های کوچک و مناطق محروم مخصوصا توی اون چند استانی که گفتم فعلا فرصت واسه دندانپزشک تازه کار بیشتره.

 

جمع بندی توضیحات رشته دندانپزشکی:

اگه بین رشته پزشکی و رشته دندانپزشکی شک دارید کدوم رو انتخاب کنید، دندانپزشکی رو انتخاب کنید در صورتی که میخواهید یک تا یک و نیم سال زودتر درستون در مقطع دکتری عمومی تموم بشه، در صورتی که می خواهید درس های دوره دانشجوییتون از نظر تئوری کمی سبکتر باشه ولی درس های عملی بیشتری داشته باشید، اگه مطمئن نیستید تخصص می گیرید و احتمال میدین بعد از تموم شدن دوره دکتری عمومی میخواهید فقط کار کنید و دنبال ادامه تحصیلی نیستید از این نظر داروسازی و تا حدودی دندانپزشکی برای شما نسبت به پزشکی اولویت داره، اگه به کار عملی بیشتر از صرفا نسخه نویسی علاقه دارید دندانپزشکی براتون مناسب تره تا پزشکی و داروسازی، اگه حوصله کشیک اجباری و شیفت شب بیمارستان رو ندارید داروسازی و دندانپزشکی براتون مناسب تر از پزشکیه، اگه تحمل استرس و احتمال مرگ بیمار رو ندارید داروسازی از این نظر بسیار رشته مناسب تری هست و بعد از اون دندانپزشکی و درآخر پزشکی چون استرس مرگ بیماری در پزشکی عمومی و بعضی تخصص ها بیشتره، اگه صد در صد میخواهید دوره دانشجویی کار کنید و از علم و درسی که خوندید پول در بیارید داروسازی بهتره چون بدون دغدغه و قانونی میتونید کار کنید در داروخانه ها، دندانپزشکی کار دوره دانشجوییش حتی اگه گیر بیاد غیرقانونیه و ممکنه دانشگاه شما رو جریمه کنه مثلا مدتی از تحصیل محرومتون کنه بستگی داره بار چندم باشه، و در پزشکی دوره دانشجویی عمومی اصلا رو کار کردن به عنوان پزشکی حساب باز نکنید، اگه صرفا شان اجتماعی و اینکه بهتون بگن دکتر مهمه براتون که البته این اگه تنها ملاک انتخاب باشه به نظرم ملاک خوبی نیست اما از این نظر پزشکی و دندانپزشکی رو اکثر مردم بیشتر به عنوان دکتر میشناسن تا داروساز، هرچند دروس داروسازی خیلی سنگینه و اون ها هم دکتر هستن اما بعضی ها داروساز و داروفروش رو یکی میدونن، اگه تحمل کمردرد و آرتروز و فشار جسمی رو ندارید کار داروسازی و پزشکی از این نظر نسبت به دندانپزشکی اولویت دارن چون دندان همیشه باید در حال کار عملی و کار کشیدن از بدنتون در محیط حساس و میلی متری دهان و دندان باشید، اما پزشکی و داروسازی همیشه اینجور نیست مخصوصا دکتر عمومی باشید جراحی و کار جسمی سختی مثل دندانپزشکی ندارید، اگه میخواهید تا اخر عمرتون کار کنید این امکان در رشته دندانپزشکی کمتر وجود داره و هر دندانپزشکی نمیتونه تا سنین پیری همه کاری رو دندان انجام بده اما پزشکی و داروسازی تقریبا این امکان وجود داره چون فشار جسمی کمتری معمولا روی داروساز و پزشک هست مخصوصا اگه مطب یا داروخانه شخصی داشته باشن، اگه از ایدز و هپاتیت و بیماری های واگیردار ترس دارید داروسازی بسیار امنیت و سلامت بیشتری از این نظر داره نسبت به دندانپزشکی و مخصوصا نسبت به پزشکی، هر چند در پزشکی و دندانپزشکی هم اگه مراقب باشید و احتیاط کنید جای نگرانی زیادی نیست، اگه تمیز بودن محیط کاری و سر و کار نداشتن با خون و زخم براتون خیلی مهمه داروسازی از این نظر نسبت به پزشکی و دندانپزشکی اولویت داره، البته همه اینهایی که میگم بیشتر در مقطع دکتری عمومی هست و در تخصص بسته به تخصصی که انتخاب می کنید شرایط ممکنه خیلی فرق کنه، احتمال اعتراض و برخوردهای بد و شکایت مریض تو دندانپزشکی و پزشکی بیشتر از داروسازی هست ولی اگه دنبال درآمدهای خیلی بالا هستید و میخواهید در آینده دکتری باشید که درآمدهای خیلی بالا داشته باشید رشته دندانپزشکی از این نظر محدودیت بیشتری داره ولی در پزشکی اگه متخصص یا فوق تخصص باشید مثلا جراح معروفی بشین رسیده به درآمدهای خیلی بالا امکانش بیشتره. در آخر هم بگم اگه میخواهید حتما شخصی و مستقل کار کنید و مطب داشته باشید هزینه تاسیس مطب دندانپزشکی حتی دندانپزشکی عمومی بیشتر از هزینه های لازم واسه تاسیس مطب در اکثر تخصص های پزشکیه. در واقع دندانپزشکی واسه مطب زدن سرمایه بیشتری لازمه داره.

مطالب مربوط به معرفی سایر رشته های دانشگاهی گروه تجربی رو هم حتما مطالعه کنید و در انتخاب رشته حتما با مشاور تحصیلی خودتون هم مشورت کنید.

برای ثبت نام مشاوره تحصیلی کنکور کلیک کنید

مشاور (رتبه برتر)	توضیحات
	غزل حسین پور مشاور تجربی مشاهده اطلاعات
	عطیه اسدی مشاور رشته انسانی مشاهده اطلاعات